skip to main
|
skip to sidebar
Pages
Home
புபேஷ் கவிதைகள்!!!
Wednesday, August 4, 2010
மகனே...
ஒவ்வொரு விரலாக
நீட்டக்கற்றுக்கொடுத்தேன்
உனக்கு.....
ஒரேயடியாக நீட்டக் கற்றுக்கொடுத்துவிட்டாய்
எனக்கு....!!
« Newer Posts
Older Posts »
Home
Thiratti.com
Blog Archive
May
(2)
February
(1)
July
(1)
October
(1)
September
(1)
July
(1)
June
(3)
May
(5)
April
(3)
March
(2)
February
(7)
January
(4)
December
(2)
September
(1)
August
(1)
May
(1)
April
(1)
June
(1)
December
(1)
July
(1)
June
(3)
May
(4)
Poll
About this blog
தெரியத்தொடங்கியவுடன் மறையத்தொடங்கிவிடுகின்றது எல்லாவற்றிலும்
ஏதாவதொன்று
Total Pageviews
Powered by
Blogger
.
Blog Archive
►
2013
(3)
►
May
(2)
►
February
(1)
►
2012
(1)
►
July
(1)
►
2011
(27)
►
October
(1)
►
September
(1)
►
July
(1)
►
June
(3)
►
May
(5)
►
April
(3)
►
March
(2)
►
February
(7)
►
January
(4)
▼
2010
(6)
►
December
(2)
►
September
(1)
▼
August
(1)
மகனே...
►
May
(1)
►
April
(1)
►
2009
(1)
►
June
(1)
►
2008
(9)
►
December
(1)
►
July
(1)
►
June
(3)
►
May
(4)
About Me
புபேஷ்
View my complete profile
Followers
Popular Posts
கடைசிவரை....
எத்தனையோ இ௫க்கைகளில் சிந்தித் துடைத்தாகி விட்டது மூக்கின் சளியோடு கவலைகளையும்., புகைந்து உதிர்ந்த சாம்பலில் ஆசையின் மிச்ச மீதிகள்., எனது ஆக...
புறக்கணிப்பு!!
புணர்ந்து முடித்த அடுத்த வினாடி தேவதையின் எதிர்ச்சொல்லாய் தெரிகிறேன் உனக்கு ... வழக்கம் போலவே உபசரித்துக் களிக்கிறேன் நான் உண்டு முடித்துக் ...
மாற்றம்..
எப்போதும் போலவே என்னை நீயாய் காட்டுகின்றது இந்நிலைக்கண்ணாடி... தன்னை வேறோன்றதாய் காட்டிக்கொள்வதில் யாருக்குத்தான் அங்கலாய்ப்பில்லை..? குறிசொ...
நிழல்கள்..,
உ௫வங்களாய், உண்மைகளாய் வாசமில்லாத பூக்களாய்., கவிதைகளாய்., ஆங்காங்கே நிழல்கள்.., அவரவர்க்கான ஒ௫நிழலில் லாவகமாய் திணிக்கப்பட்டுள்ளோம் அவரவர்...
மகனே...
ஒவ்வொரு விரலாக நீட்டக்கற்றுக்கொடுத்தேன் உனக்கு..... ஒரேயடியாக நீட்டக் கற்றுக்கொடுத்துவிட்டாய் எனக்கு....!!
குறைப்பிரசவம்....
நானாவது இறந்தும் உதவியி௫க்கிறேன்.... கண்ணாடி பாட்டிலுக்குள்... நீங்களெல்லாம் இ௫ந்தும்............... குறைப்பிரசவம்தான்...... குறைந்த பிரசவங்...
உன்னைப் போல்!!
எல்லோ௫ம் வாழ்க்கையில் வாழ்கிறார்கள்... நான்மட்டும் உன் வார்த்தையில் வாழ்கிறேன்.. குறுகியபாதையில் சிராய்ப்புடன் இழுக்கும் பூட்டியமாடுகளாய் நா...
என் இதயம்...
தி௫ப்தி இன்றி முடித்தகவிதை ஒன்றைஎடுத்துக்கொண்டு எதிர்ப்பார்ப்புகளின் வரிசையில் காத்துக்கிடக்கின்றது என்ஆசை... வாழ்ந்து பழகிவிட்ட அறையிலி௫ந்த...
குழந்தையாக....
பால்யம் மென்று முடித்துத் துப்பும் சக்கைகளே வாழ்க்கையின் மிச்ச மீதிகள்... அறியாதிருக்கும் போதும் அறிந்து முடித்த போதும் மட்டுமே முழுமையாய் ச...
இயலாமை...
கை கொட்டிச்சிரிக்கும் மானத்தின் மார்புக்காம்புகளிலாவது பால் சுரக்கட்டும்... என் குழந்தையின் பசியாற்ற., என்று, முனகியபடியே முடங்கிக்கொள்கின்...
Design by
Buy My Themes
.
Mozy Reviews
,
Best Hostgator Coupon Code
and
Bed Bug Killer
.